na het grote knarsetanden
werd de toren omgehaald
het stof ondeelbaar blauw
de elementen spreken tegen,
het geduld is bijna op
nu gaat de Aarde mij leren
hoe te vliegen met de snelheid van het licht
het zal wel donkerder worden als ik opstijg
met mijn ogen dicht
en de tempel weer bereik
ik voel het hijgen van de priesterorde
in de kastanje bruine donsharen van jouw
ontvankelijke nek.
.JPG)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten