Verzoening na de beproefing

De appel is zuur en gemanipuleerd
met chemisch gemak,
het energetische aspect
van een zwart pak
rond een blonde jongen met een rode stropdas.

Het huis van het wedergeboren kruis
in een witte cirkel.

Wie is het doekje voor het bloeden
in het opgestoven stof.

Een plezierige beweging in vergankelijke streken

Een onverwachte glimlach kan het lichte vertrouwen

bewaren.

Alleen bewustzijn

Een klodder bewustzijn

Dronken overweldigd
door het bruisende levende water
de tranen in machteloze liefde terug gespoeld
de grote moeder zee is wijd open.

Ik ga met het grote circus mee
de rode neuzen van de dwazen
zijn warm en stralen in gelukzaligheid.

Alle windstreken
dansen in het chaotische ritme,
de magie van de voedende grond, de aarde.

Het wilde vuur vernietigt
de onderdrukker en zijn bloederige slavenmarkt
zijn beperkende moraalridderschap heeft afgedaan
en bijt in het stof
binnen mijn kosmische tederheid,
de breekbare eeuwigheid in het heldere moment
het levensbrengende elementaire,
de helderheid.

De apathische energie van de westerse massa
hangt lusteloos en volgevreten op de bank
in de grimmige perversie van het vluchtige amusement,
de gemanipuleerde wortels rotten in de verkilde aarde
de parels tussen gereviseerde zwijnen tanden.

Snijden in goudgele sjablonen
in chaotische purperen bomen
de warme sterren dralen
in het onzekere menselijke falen
het wantrouwen vreet aan de bron
het vurige middelpunt
heilig hart
dat ben jij,
de zon en de maan
komen bij jouw vandaan
en schateren in het schitteren van je groene dromen
de nieuwe lente
de lucide hemel, donker en licht
is blijmoedig in de overvloed
zonder beperking laveloze overgave
vanuit de mystieke sluiers
het bewuste zijn
de universele potentie
een innige mogelijkheid
het wezen van de natuur
als Maya is doorzien,
grenzeloos zonder tweede
ik ben wie ik ben,
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7
wie moet ik een zoentje geven.

De dwaas danst mateloos in de spiegelmachine
op het universele altaar, grenzeloos
en ziet de eerste rij gevuld met een achterbakse hiërarchie
van het bedrijfsmanagement en zijn reclame orakels.
Zondags naar de kerk, tempel, moskee of meubelboulevard
samen verdwalen in het gedigitaliseerde boek vol zilverwerk.

Een onverwachte glimlach heeft mij weggetoverd
ik ben zomaar verdwenen,
en zie het pijnlijke geleuter minzaam aan
vanaf een kapot getrapt gemeentebankje
in het verwaarloosde conceptuele stadspark
uitgedacht door uitgekakte bureaucraten
tussen de verpakkingsmaterialen van de industrie
door in slaap gewiegde kinderen
ongeïnteresseerd vormgegeven op het kortgeschoren gras
in de naaste omgeving van de openbare prullenbak.

De schuldenlast van de raad van bestuur

Een lacune in de dronken dag
de poortwachter lacht
de sissende slimheid
kijkt in het slijk van de camera
helderder wordt het er niet op
de klopjacht is begonnen
in de geïsoleerde hokjesgeest
we zijn de klos
aanpassen aan het gemiddelde
samen werken samen beven

in de schuldenlast van de stink fabriek,
het kind wil spelen
ervaren
de vruchtbare aarde
aanraken en in verdwijnen
de natuurlijke binnenkant, de gelukzaligheid.

Zie de zon op blote knieën spelen

De magistrale zon op de bladzijde

van het volgende hoofdstuk.

De waterdrager heeft behoefte aan

schoon water zonder preparaten.

In boventonen

Gezegend de Zon

de vrucht van Uw schoot.

Na een schijnbare stap

De weerloze droom
in de nacht van dichte stilte
zwak schijnsel langs de open deuren
kleine melodieën komen boven
in de bruidskamer, de wijn wordt uitgeschonken
uit splinternieuw karton.

De blauwe zevende hemel

In het Delfs blauwe digitale licht drink ik mijn wijn

in de zevende hemel,

in elkaar geslagen verwarde woorden

langs de rooksignalen, soms gaat er iets verloren

in de mistige atmosferen diep vanbinnen

het blijven natuurlijk waardeloze zinnen

vergeleken met de bron.

Lichtgeraakt

Praalzieke aandacht
in gebroken celluloid,
lichtgeraakte verdwaalden
paniek in de bange vermoedens.
Ethiek in doorgedraaid oorlogsgebied
zoeken naar de juiste naam voor liefde.
Ik neem een hap uit de kosmos
en laat het verdwijnen
in mijn brandende maag,
de hokjesgeest is een beest.

Kom dans met mij
de snaren en cimbalen
resoneren in onze waterrijke tuin,
hier en nu, de eeuwigheid.

Intentie.