Kijk es aan

Rechtlijnige kromme flexibiliteit

Wonderbaarlijk illusionaire muren
op een rozenblad,
zwijgzame uithalen
in ongezouten avond uren
ik heb naar jouw gesmacht
in aangebrande hemel dalen
je warme handen ontsluiten
verloren fluisteringen,
het open wezen
krijgt kraaienpootjes rond de ogen
van zoveel devotionele overgave in het donker.

De Bron heeft je verwacht
vanaf het eerste begin zonder einde
het paradoxale verticale
vraagt om het op te komen halen.