Ingevuld met zand en schelle tonen

Ingevuld met zand
en schelle tonen

De roze woud reus
zwicht zacht
in opgedirkte dromen,
de Hemel is luchtdicht
en van glinsterend glas,
daar is de buik kramp ingekomen
met een kamer geleerde blik
graait hij naar losgeslagen centen.

Zeven beschimmelde aarde dwergen
verzamelen zich in opportunistische stemming
op de top van het gebergte,
de blauwe plastic fles
staat slaapdronken
op de gouden weg van overzicht.

De cirkelredenering draaft maar door
in aangekoekte zinnen,
de machtige kringen blazen zich op
in gebakken lucht
zonder verbinding
met de kurkdroge schapen
in chemische zoete koek.

Ik luister naar de fluisteringen
in het grijze boek,
de adem lacht de spoken aan flarden
in de eeuwige tuin van mijn klotsend hart.

Ik ben thuis
heb je mijn wereld herkent
in jouw dwaze toverspreuken?
Om de pijn te verzachten
hoor ik je vuisten beuken op de poort
in dit kille land vol stoffige overmoed
de vaart der volkeren, grensgeval, gekrenkte trots
een kast vol lijken
gelardeerd met glimmende feesten zonder baard.

Sneeuwwitje staat achter de balie,
neemt je telefoontjes aan
houdt je agenda bij
is blij met een zuinig loontje
en eet een cracker met oude kaas
tussen de middag in vijf minuten.
rob2007-11-16