De rode neus warm van het spelen

De lage wind
heeft haast in ondertonen
op de tafel staat een speld,
hij probeert zich er door te wurmen.
De indruk is uitgeprint
vanachter gezonken ellebogen
onder de luizen van geweld,
de schelle franje van het vermogen
haast zich naar de diepte
in schril contrast.
De blauw geblutste berg
is ongebogen
in de vloeibare massa
van het merg,
ter ondersteuning van het spelen.

De poort slaakt
huiveringwekkende stiltes
in het licht,
het wandelt ongeraakt
langs de loze woorden
en trapt het op zijn staart.

- punt A-
Het trilt en schokt
dat oude hart,
deze dag, dit leven.

- punt B -
Het zingt immanent
bewust
boven op
het verlangen.

- punt C -
De zwerver
langs de hoge weg
loopt binnen
bij de Geliefde,
met zwarte gaten
in zijn schoenen.

- punt D -
Nederig en blij
in opgewekte druppels,
zijn de grenzen opgelost
en de beperking doorzien.
De tijd zal er voor zorgen
in mystieke sculpturen
van klei,
ook als de kleuren vervagen
binnen de eeuwige vergankelijkheid,
je bent de drager van het elementaire licht
in de kleuren van de grenzeloze bron.

De waterrijke tuin geeft zuiver evenwicht,
de kosmische verbanden zonder naam en vorm,
paradoxaal en ongebonden.

- punt E -
Het suizen
van het elektronische spinnewiel

is oorverdovend en de lucht slaat dood.