Verzekering van de toekomst
vastgeroeste traditie vol eigenbelang
conceptuele hemel van de grote hoop,
de molens pompen de polders leeg
ontdoen ze van de kinderdromen
de jonge eiken worden afgetopt
omwille van de vliegende karkassen.
Gaargekookt in het vuile sop
rollen de afgerukte koppen
die overmoedig boven het maaiveld
durfden te verschijnen
voor de voeten van de koningin,
alleen de handen blijven over
om te werken aan de bedelstaf.
Arbeid adelt de machines draaien door,
de straling komt je oren uit,
de etter is groen vol ondefinieerbare medicamenten.
Het laatste ongecultiveerde paradijs
in de achterkamer van mijn hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten