dinsdag 2 oktober 2007

De wind

langs de zachte aandacht
de verlangens lossen op
het vuur van de aarde lacht je toe
en verbind de hoogte
grenzeloze prikkels
dansen in de fluisteringen van de diepte
en kan niet worden weggeredeneerd
door de slapende reus
en zijn gestolen grond met gouden kalveren
de wind is zacht en met de zachtmoedigen
de bescheiden kracht
is alomvattende gelukzaligheid
als de vleugels zijn herkent
in het eeuwige momentum
tijd voor een nachtelijk ontbijt.

Geen opmerkingen: