zondag 28 oktober 2007

Een mistige zin werd gegeven

De neiging tot grootspraak
werd ingezet vanuit de derde ring,
nagenoeg ieder schepsel werd gedwongen
zich te vormen naar het mistige sjabloon.
De hallucinatie processen werden
vanbinnen uit bijgewerkt
door de geheugen kamers in de diepte,
vier ruimtes konden worden bepaald
en als er goed geobserveerd werd
kwamen herinneringen in licht kringen
bovendrijven.
De eerste inzichten werden gevormd
door de bron en konden worden teruggebracht
tot het premature moment,
de vruchtbare wet was zodanig in al zijn vrijheid opgezet
onwankelbaar in zijn stelling, het wezenlijke onaanraakbaar
en onzichtbaar voor het lagere proberen in opgedane onwetendheid,
het nadeel was weliswaar de paradoxale realiteit
het product van onvolgroeidheid, dusdanig in droom visioenen
gevangen in het naarstige zoeken, bepaald door een redelijk uitgebreid
stelsel van nader te bepalen verlangens.
De uitgangspunten zijn in eerste instantie duidelijk ingeprent
in de eerste modellen en steeds intact gebleken,
het onschuldige weten de natuur van het pure zijn.
De oriëntatie bepaling is niet tot historisch perspectief terug te zetten
in bepaalde delen buiten het experiment, het eikpunt ligt te dichtbij
om werkelijk niet op te vallen en heeft een zeer individuele methodiek
waarbij afleidingen beter kunnen worden uigesloten.
Het weten werd in analyse terug gebracht tot de eerste zin
de stille getuige voordat de woorden zich vormde vanuit
lichte veronderstellingen, het onzegbare in antropomorfe manifesten
gedragen door zijn eigen tijdelijke mogelijkheid van dat specifieke moment,
dit werd omzeild door unieke antwoorden in te bouwen in de eeuwige vernieuwing
de toezichthouder werd immanent bepaald in de grenzeloze alomvattendheid.

Geen opmerkingen: